Mangal

Mangal yapmak için girilen çabayı çok iyi bilirim. Ben de defalarca yaptım, yine de otobanlardaki kavşaklarda hiç yapmadım. Olmayacak bir yerde en dandiğinden tavuk kanat bile olsa, et yemek için girilen bu çabayı gerçekten aklım almıyor.

Vejeteryan veya Vegan değilim ama kafa olarak iyice yaklaştım. Yani arkadaşım, taaa ormanın dibine doğanın kalbine doğayla başbaşa olmak için gidip de kömürleri ateşe verip et yemeye çalışmak nedir? Sonra da “Ben çadırda kalamam gece hayvan gelir” ikiyüzlülüğü. Aslında ikiyüzlülük değil de o, yediği nanenin farkında olmak diyelim. Hatta suçluluk duygusu.